Panama verkennen

Voorstellen

Voor de goede orde zal ik mij eerst even voorstellen: Ik ben Hylke Sierksma, 76 jaar en dus ruim tien jaar met pensioen. Ik ben de enige Sierksma met deze voornaam. Dus uniek in de wereld. Vernoemd naar mijn grootvader.
Mijn levensverhaal kenmerkt zich door werkzaamheden in de reclame. Advertentie manager bij een grote uitgever. En later met een eigen bureau met grote en kleine campagnes. Maar ook als communicatiemanager voor een groot computerbedrijf. En uiteindelijk een teakplantage in Costa Rica. Hierover later wel meer. Dit is voorlopig het voorstelrondje. Door de blog heen zul je meer van mij ontdekken.

Mijn doel na pensionering was om naar Costa Rica te vertrekken. Dat bleek echter onmogelijk, omdat Costa Rica nooit een contract met de NL regering had getekend waarin de beide landen overeenkomen om de gepensioneerden uit NL te controleren of ze nog leven en of ze niet samenwonen. Kortom hierdoor zou ik door de SVB bij wet ruim 300 euro’s aan AOW kwijtraken. De vrijgezellen toeslag.

Verkennen van Panamá

Dus hals over kop een andere bestemming zoeken. Panamá was het enige redelijke alternatief. Dus ben in september 2014 naar Panamá vertrokken om dat land grondig te verkennen voor een maand. Ik heb toen het westelijk deel grondig onderzocht, om te kijken waar ik uiteindelijk zou kunnen wonen. Eerst een week in Panamá stad. Daar was het druk en warm en grote stad, duur om te huren, niet erg aantrekkelijk. Daarna de provincie in.

Ik heb plaatsen bezocht in de bergen, zoals Valle en Santa Fé, maar ook Pedasi aan de kust. Allen erg aantrekkelijk, hoewel Valle niet eens een benzinestation had. Dus daar moest je dan wel even bij stilstaan als de berg weer opging. Kortom niet mijn eerste keuze.

• 

• 

Hierna weer even terug naar Panamá stad. Ik moest noodgedwongen naar een huidarts. Vlak voordat ik vertrok uit NL heeft mijn huisarts aldaar een melanoom weggehaald op mijn elleboog. Hij had de dag voor mijn vertrek de hechtingen er uitgehaald. De wond ging echter open op Schiphol met veel bloed, dus achter de douane een pleister erop en met een bebloed shirt het vliegtuig in. Hij had mij gezegd dat ik het even moest laten nazien op restanten als in Panamá was. Wel dat was dus dringend noodzakelijk de eerste dag. Dus aldaar eerst naar het hospitaal en op zoek naar een huidarts. Het bleek een aardige Chinees. Omdat de wond toch open was heeft hij er toen nog wat uitgesneden om naar het laboratorium te sturen. Met een tijdelijk verband kon ik mijn reis voortzetten en na 14 dagen terugkomen. Dus daarom moest ik halverwege mijn reis door de provincie terug naar Panamá stad. Het lab had niets meer gevonden, dus werd de wond vakkundig gehecht en kon ik mijn reis voortzetten.

Provincie Chiriqui, Volcán en Boquete

Op naar het meest westelijke punt: Volcán, op 1.600 meter hoogte tegen de hellingen van de vulkaan Baru. De hoogste berg van Panamá. Een leuk stadje met alle voorzieningen, die je maar kunt bedenken. Supermarkten, fruitstallen, benzinestations en een splinternieuw hospitaal, welke later ook 24/7 ging opereren. Een aantrekkelijke omgeving en een prettig klimaat door de hoogte. Vlak bij de Costaricaanse grens. Dit leek mij de ideale plek om mij te vestigen.

Ik wilde ook nog even Boquete verkennen. Dus na een paar dagen daar naar toe. Boquete is zeer toeristisch en er wonen veel expats. Het ligt aan de andere kant van de vulkaan Baru. Binnendoor ca. 1uur van Volcán. Er zijn zeer veel restaurants en alle winkels die je maar kunt bedenken. De voertaal is Engels en mensen kijken raar op als een Westerling Spaans spreekt. Kortom, na een paar dagen had ik het wel gezien.

Bij toeval een appartement in Volcán

Door toeval ontmoette ik een Amerikaan, die mij een appartement aanbood in Volcán. Zijn vader had daar een gebouw verbouwd tot twee appartementen en een woonhuis. Of ik die wel wilde bezoeken. Dus de volgende dag weer naar Volcán.

Het appartement was precies wat ik nodig had. Iets groter dan wat ik in NL had. Woonkamer met een royale keuken. Twee slaapkamers en douche en veel opbergruimte in “walking-in” closets. Er hoorde bij een koelkast, gasstel, t.v., gebruik van wasmachine en droger, warm water. En een grote watertank met druk installatie, voor als het water zou uitvallen. Totaal oppervlak 66 m2. Rondom het huis een grote tuin. Een gunstige huur vergelijkbaar met wat ik in NL betaalde. Deze huur werd echter niet jaarlijks verhoogd.
Kortom precies wat ik nodig had en in een nieuw gebouw. Ik had uitgerekend, dat ik begin maart 2015 kon komen met mijn spullen. En de eigenaar stemde er mee in om het zolang te reserveren voor mij. Het was uit eindelijk eind september voordien. Ik was opgelucht en zeer tevreden. Een plaats en een huis om te wonen in een aantrekkelijke omgeving. Terug naar Boquete, want daar was mijn hotel.
Overal waar ik geweest ben heb ik ook makelaars bezocht, maar die zeiden allemaal “kom volgend jaar maar terug als je hier bent en dan vinden we wel iets”. Nu had ik wat ik wilde hebben.

Terug naar Panamá Cuidad

De volgende dag terug naar Panamá Cuidad. En daar moet ik ook nog over vertellen. Boquete en Volcán behoren tot de provincie Chiriqui, met als hoofdstad David. David ligt langs de Interamericana, een weg die Midden-Amerika verbindt met de USA en Zuid-Amerika. Voor een groot deel 4 baans, maar in die tijd nog niet. Tussen Santiago, ongeveer halverwege, en David was de vierbaans weg nog in constructie met alle ellende van dien. Het verkeer gaat gewoon door over twee banen, geïmproviseerd of de oude weg, terwijl ze de nieuwe aan het construeren zijn, met bruggen en afritten, etc. Veel stof happen omdat er nog geen asfalt op ligt. Veel oponthoud en vertraging. Kortom ik heb in Santiago maar een slaapplaats geregeld om de volgende dag rustig door te kunnen gaan naar Panamá Cuidad. Rustig is niet het juiste woord, want dit zijn de drukste stukken weg naar Panamá. Grote steden en de dichtst bij zijnde strand bestemming van de grote stad.
Tot slot kom je over de kenmerkende brug van Panama over het kanaal de stad weer in. En dan stort je je in de drukte van de stad, met zijn snelwegen, tunnels en fly-overs en dan moet je je ogen wel even laten werken om op de bestemming te komen.