Op weg naar Volcán, Provincie Chiriqui.

Eerst nog even een paar verzekeringszaken.

Natuurlijk heb ik deze niet op het laatste moment geregeld. Ik had ze echter nog niet behandeld.

Autokosten verzekering.

Deze is verplicht in Panama. Dus bij de aankoop krijg je automatisch drie offertes van verzekeringsmaatschappijen. Ik koos voor Generali, maar die verkocht later deze verzekeringen aan Assa. Kortom deze was de goedkoopste en kost nu Usd 55 per maand in tien maanden te betalen.
Niet zo spannend.

Ziektekosten verzekering.

Ik was al eens een keer binnengelopen bij Mapfre. Echter zij verzekeren maar tot 65 jaar. Dus wilden mij niet helpen. Navraag op een van de Fora in Panama op internet leverde een antwoord van een Amerikaan. Hij melde mij dat hij e.e.a. uitvoerig had onderzocht en raadde mij aan naar Medical Services Panama te gaan. Zij verzekeren de kosten van medische hulp in drie ziekenhuizen: San Fernando in Panama stad en in David Hospital Chiriqui en Clinica Mae Lewis.  Alle drie privé ziekenhuizen.

Ik moest vooraf gekeurd worden en dat kon gelijk de volgende dag bij San Fernando. Dus de volgende ochtend zonder ontbijt naar dat ziekenhuis. Daar stond een aardige meneer klaar die mij zou begeleiden naar alle onderzoeken. En dat ging uiterst efficiënt.  Een volledige check up. Na een uur of drie was ik alweer klaar. Toen eerst maar even ontbeten. De resultaten van het onderzoek zouden na twee dagen op het kantoor van MS Panama door een medicus met mij worden besproken.

Twee dagen later weer op het kantoor van MS Panama, Daar stond de dokter al klaar om mij uitleg te geven. Wel alles was gezond, gelukkig maar. Alleen mijn rokers longen konden ze niet verzekeren. OK jammer dan. De verzekeringspapieren opgemaakt met uitsluiting van ziektes door de slechte longen. Nog even gevraagd om een gezondheidsverklaring op papier voor mijn rijbewijs en dat wilde hij mij ook nog wel verstrekken. Dus toen was dit ook geregeld. De verzekering kost zo’n USD 131,00 per maand en word geïnt op mijn creditcard. Later zal ik merken wat die verzekering echt betekent. Door de tijd heen declareer ik enkele kosten voor een huidarts, etc. en ze vergoeden steeds zo’n 50%.

Deze zaken had ik tussendoor de andere zaken in Panama stad geregeld en ik was nu klaar met al het papierwerk in deze stad. Bleven over een bankrekening en een paar andere zaken, die ik ook in Volcán of David kon regelen.

Ik wilde de stad uit en richting Volcán echter wel op het verkeerde moment bleek achteraf.

Op weg naar Volcán.

Het was inmiddels 14 februari, zaterdag. Het weekend van Carnaval in Panama en dat was dus verkeerd. De halve stad gaat dan naar de provincie Los Santos om Carnaval te vieren.

Ik was al gewaarschuwd door de mensen van het hotel: Op deze zaterdag begon het Carnaval in Panama. Carnaval zijn nationale feestdagen in Panama. Dus erg veel mensen op de weg naar de provincie Los Santos, Las Tablas, waar het carnaval het uitbundigst gevierd wordt. Maar ook in Panama stad zelf, in het oude centrum.

Dus op tijd weg! Het lukte mij na een snelle douche om ca. 05.30 te vertrekken. GPS ingesteld en op pad. De GPS stuurde mij naar de Avenida de Balboa en de Cinta Costera. Maar die bleek afgesloten en dat had ik ook al gehoord. Een andere weg zoeken. Eerst weer terug naar de Avenida de Balboa en een beetje het verkeer volgen, want er waren er meer die tegen deze afsluiting aan reden. In NL zouden er dan borden zijn om je om te leiden, hier ho maar, zoek het maar uit. Wel dat was wel even probleem. Er waren momenten dat ik helemaal de weg kwijt was. Maar goed je hebt een mond, dan maar vragen. Politie agent, hulpwillige andere chauffeurs en toen weer een aanknopingspunt Avenida de los Martires. Daar was ik al eerder geweest om de stad uit te komen. En ja hoor, hier pikte mijn GPS de zaak ook weer op. Op naar de brug over het kanaal, Puente de las Americas. Gelukkig wel wat drukte maar het reed. Inmiddels begon het al licht te worden en dan kan je je ook beter oriënteren. Tot zo’n 10 kilometer na de brug begon de file. Stapvoets verder. Stilstaan en een beetje rijden. Waarom, wel bij Arraiján komen twee snelwegen samen, de andere vanaf de nieuwe brug over het kanaal.

Kortom 40 km stapvoets. Op een gegeven moment opende de politie een extra rijbaan op de tegenovergestelde rijrichting. Maar daar zat ik dus niet op. Geduld dus.

Eerst maar eens een ontbijt bij McDonalds. Was ik wel aan toe! Nog nooit gedaan, maar toch goede waar voor je geld.

Daar aangekomen was het vrij snel over grotendeels, stukken weer normale snelheid en vervolgens weer opstoppingen. Tot ca. Santiago, waar ik omstreeks 14.30 uur aankwam en maar eens gegeten heb in een wegrestaurant waar ook alle bussen stoppen.  Prima eten uit de “gaarkeuken”. Een kop koffie en weer op pad.

Toen kon het gelukkig opschieten, behalve dat vanaf dat moment tot David de weg wordt gereconstrueerd (deze reconstructie is inmiddels gerealiseerd en je rijdt in anderhalf uur van Santiago naar David) en er ook stukken zijn waar de oude weg erg slecht is. Maar we konden opschieten. Dat zijn dan bijna 200 km naar iets voorbij David waar ik een B&B had besproken om niet in donker door te hoeven rijden naar Volcán. Gelukkig maar want ik kwam er uiteindelijk om 18.00 uur aan.

Little Italy. Geen probleem om het vinden, want ik was er al eerder geweest in september vorig jaar. Hartelijk welkom. Eindelijk een borrel en vervolgens een Italiaanse keuken. Nu kon ik wel allemaal op. Deze Italiaanse mevrouw kookt erg goed. En als je van te voren opgeeft doet ze dat voor je. Een kop koffie en naar bed. Goede nacht na nog wat lezen, volgende dag verder.

Zondag, 15 februari 2015

Na het uitgebreide ontbijt, op pad naar Volcán. Van daaruit maar 50 km, dus dat gaat rustig aan. Het zoiets als thuiskomen en na de hitte van David en verademing om in het frisse zonnige Volcán aan te komen.

Eerst maar even naar mijn nieuwe appartement, bij mijn nieuwe huiseigenaar.

Even bijgepraat, het appartement nog eens bekeken, waar nu ook een TV in stond. Het waterprobleem was opgelost, een tank en een drukpomp en extra filters. Hij nodigde mij uit te gaan lunchen, waarvoor dank. En vervolgens op zoek naar en plek om voorlopig te verblijven. Mijn container met meubels en zaken uit Lelystad zou pas over drie weken aankomen.

De eerste keuze was raak. Cabinas Reis. Nu geheten Cabañas Las Molas. Gelegen bij de ingang van Volcán. Een redelijk grote slaapkamer met douche, koelkast en micro-ondas. Op een parkje van zo’n 12 cabina’s. Achteraf gelukkig erg rustig en de schoonmaak dame wil voor een extra centje ook wel de was doen. Een afspraak gemaakt over de prijs voor drie weken: $24, 20 per dag. Leek mij een prima overeenkomst. Niet elke dag schoonmaken, enz. Ik kon er gelijk in ondanks de drukte van Carnaval. Gelukkig maar.

Mijn spullen opgehaald bij mijn huiseigenaar en terug naar de cabina. Ingericht, een borrel en slapen. Morgen weer een dag en nieuwe avonturen.

Dus over een paar dagen een nieuwe aflevering.

Kijk overigens ook even op Over Hylke, dan kan je zien hoe het mij nu vergaat en een bijdrage is welkom